Wacław Kopisto należał do pokolenia tych, którym wolność nie była dana, lecz zadana. Był jednym z 316 cichociemnych zrzuconych w czasie drugiej wojny światowej do okupowanej Polski. Nim zaczął uczestniczyć w spektakularnych akcjach podziemia wojskowego – przeszedł specjalistyczne kursy przygotowujące go służby w dywersji. Brał między innymi udział w odbiciu żołnierzy podziemia, przetrzymywanych w niemieckim więzieniu w Pińsku.

Wiosną 1944 roku podczas organizowania przerzutów broni wpadł w ręce NKWD. Spędził cztery miesiące w celi śmierci, nim wyrok zamieniono mu na dziesięć lat ciężkich robót. Pracował w łagrach Kołymy, Komi oraz Magadanu.

Wacław Kopisto Nigdy nie żałował życiowych wyborów. Aż do śmierci pozostał wierny temu, w co wierzył i o co walczył. Zmarł w 1993 roku. Spoczywa na cmentarzu komunalnym „Wilkowyja”. Pośmiertnie został awansowany na stopień majora. Jest kawalerem Orderu Virtuti Militari, Polonia Restituta i dwukrotnie Krzyża Walecznych oraz odznaczeń brytyjskich.