Ksiądz Stanisław Żytkiewicz pochodził z Boguchwały gdzie organizował Drużyny Bartoszowe i Związek Strzelecki. Był absolwentem pierwszego gimnazjum w Rzeszowie i seminarium duchownego w Przemyślu. W 1914 roku, tuż po święceniach dołączył do tworzących się Legionów Polskich i został ich pierwszym kapelanem. Przysięga wojskowa, którą organizował w Krakowie i w Kielcach stała się formalnym początkiem Wojska Polskiego.

Stopień podporucznika Stanisław Żytkiewicz zdobył już jako kapelan Pierwszej brygady, z którą przebył cały szlak bojowy. Otrzymał Order Virtuti Militari, a odznakę „Za Wierną Służbę” wręczył mu osobiście Komendant Piłsudski. W 1919 roku był kapelanem załogi broniącej Lwowa. Opuścił miasto na krótko by w Rzeszowie pożegnać i odprowadzić na cmentarz swojego przyjaciela Leopolda Lisa-Kulę, który zginął pod Torczynem.

W wojnie polsko-bolszewickiej był Kapelanem Frontu. Niestety okrucieństwa wojny poważnie nadszarpnęły jego zdrowie i psychikę. Po zwycięstwie nad bolszewikami został kapelanem 2. Armii oraz Kurii Polowej Wojska Polskiego, a także spowiednikiem prezydenta Mościckiego. Studiował też filozofię na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Wspierał rodziny poległych legionistów i ubogich żołnierzy oddając im część swoich dochodów.
W 1938 roku podpułkownik Stanisław Żytkiewicz przeszedł w stan spoczynku i wrócił do rodzinnej Boguchwały. Po wojnie żył na skraju ubóstwa. Zmarł 4 kwietnia 1956 roku po pożarze mieszkania. Do końca życia pozostawał pod obserwacją służb bezpieczeństwa PRL.